26 April, begin van het zeilseizoen
Een keer is toeval, twee keer is opmerkelijk en drie keer is
een patroon. Zo mag ik dus concluderen dat het inmiddels een patroon is dat ik
mijn winterjas, inclusief fleeze, mijn sjaal en laarzen aan moet als ik mij in
het begin van het seizoen naar de startersplek begeef.
Toen ik om 19.00 uur aankwam vond net de briefing plaats. De
diehards van de zeilvereniging stonden te trappelen om voor het eerst de arena
te betreden. Terwijl iedereen zijn of haar jas nog wat steviger dicht
ritste, tuigden Judith en Maud, gekleed in
een korte broek, hun boten op (brrrrrrrrr)
Terwijl de boten over de Maas gleden en het vanaf de kant
weer leek dat er minstens vier aanvaringen met grote binnenvaart schepen plaats
zouden vinden, vroegen wij ons af waarom we niet gekozen hebben voor een
vrijwilligersbaantje in een bejaardenhuis. Daar is het namelijk altijd zo lekker
warm! Het antwoord kwam snel toen Greet, met een pot warme koffie en door Maud
zelf gebakken koekjes ons clubje kwam versterken.
Daarna hebben we in de auto nog de laatste nieuwtjes
uitgewisseld en voordat we het wisten kwam de eerste boot de haven alweer
binnen. Maarten en Pim gingen als eerste over de streep, gevolgd door de Blue
Ocean, die zijn slechte start meer dan goed had gemaakt. Op de voet volgden de
andere boten, zodat iedereen baan C binnen 35 minuten had afgelegd.
De aftersail, was weer erg gezellig (en warm). Dit keer nog
geen grote zeilverhalen over heldhaftige manoeuvres. Wel een heel spannend
verhaal van Lara, die een paar uur had doorgebracht met een overdwarse graat in
haar keel en deze heel dapper in het ziekenhuis had laten verwijderen. Zij was
vandaag de echte held!
Mary
