Wedstrijd Column 7 juni
Met een strak blauwe lucht en een stevig briesje was het
vandaag het ideale zeilweer.
De startersploeg neemt haar belangrijke plek steeds beter
in, wat onder andere zichtbaar is aan de opschaling van de stoelen. Ligstoelen
zo opgesteld dat optimaal van het, in ons land zo zeldzame, zonnetje kon worden
genoten.
Natuurlijk nemen we onze taak heel serieus, dus onder het
genot van een kopje koffie, wordt de puzzel van welke boot, doet met wie aan
boord, mee aan de wedstrijd elke week weer opgelost. Voor mij als
buitenstaander is het nog steeds moeilijk te begrijpen waarom bij de briefing
de kapiteins niet zelf even hun kruisje zetten, maar ik heb inmiddels begrepen
dat dit een echt Brabants cultuurfenomeen is, waaraan niet is te tornen. En de
eerlijkheid gebied me te zeggen dat het wel een manier is om snel de boten en
bemanning te leren kennen.
Stipt om 19.25 uur begonnen we met de startprocedure. Omdat
hij ook dit keer niet geheel vlekkeloos liep (welke vlag moet ook alweer als
eerste naar boven?), hielp de aankomst van de Wiljo ons om hem nog een keertje
over te kunnen doen.
En de tweede keer klopte het helemaal. Vrijwel alle boten
vielen in het startschot.
Alleen de Sun moest nog een extra rakje maken. Vanaf de kant
konden we zien dat dit mede veroorzaakt werd doordat Greet in de touwen hing.
Toen iedereen op de Maas voer, konden wij ons buigen over de
wereldproblematiek:
Kan je nou door een zelfde virus twee keer de griep krijgen?
Zijn de mensen in Frankrijk nou afstandelijk of komt dat omdat we de taal niet
goed genoeg spreken? Zou je denken dat een Eend de bergen in de Elzas op
kunnen? Gijzelen ze bij de Ruijter zeilboten? En hoe zou de uitslag zijn als
Maarten een jaar op vakantie is?
Voordat we het wisten kwamen de eerste boten al weer het
haventje in. Zonder woorden nam iedereen zijn taak weer op zich: toeter, klokje
en registratie (een perfect voorbeeld van taakdifferentiatie). Maarten werd op
luttele secondes achtervolgd door Rein, in een bloedspannende eindsprint, die
mede veroorzaakt werd door het verstoppen van de boei.
De andere boten volgden elkaar snel op, zodat we onze
aandacht er goed bij moesten houden. De laatste boot die binnenkwam moeten we
volgende week nog even uitleggen dat je pas gefinisht bent, nadat je de boei,
die er nu dus niet was, gerond hebt.
Na afloop werd er nog nagepraat over Rein, die om de
spanning er in te houden - hij lag ver voor -, tussentijds alvast even het
kommetje invoer om te onderzoeken of wij als starters nog goed bij de les
waren. En over of we nou wel of niet bij de Ruijter een inval moeten doen om
onze boten te bevrijden.
Wordt vervolgd,
Mary
Geen opmerkingen:
Een reactie posten