De wedstrijd van vrijdag 23 juni was een sportieve zeilwedstrijd
te noemen. Niet alleen was het hard werken, maar onderling was er ook een
sportieve spirit gaande.
Zo hielp Loet ons uit de brand – dit keer figuurlijk! – door
de plek van Jos aan de start- en finishlijn over te nemen. Samen met Mary werd
de startprocedure op de seconde na nauwkeurig verzorgd. Vlak voor het vijf
minuten signaal leek het voor de Smyling einde oefening, doordat de stalen fokkenval
knapte. Chanel begon al af te tuigen, maar kreeg nog net op tijd de tip om haar
spival te gebruiken. De Smyling glimlachte weer!
Het startsein was gekomen en daarmee worstelden de tien
schepen zich door de fuik richting de Maas. Voor de Wild van Wind bleek de wind
iets te wild om zich in het midden van dit gebeuren te begeven. Maar goed ook,
want daarmee kon een aanvaring met Matrena en/of L’ Avinir bespaard blijven,
doordat zij onverwacht overstag moesten. Wat er zich vooraan in het veld
afspeelde? Daar kan nog een heel blog over geschreven worden (hint hint); ik
schrijf dus vanuit mijn point of view.
Wel duidelijk was dat, eenmaal op de Maas, ’t Jukt aan kop
lag. Na de eerste en tweede boeironding begon het geloof ik nog harder te jeuken
bij Kevin en zijn bemanning, dus werd de spi gehesen; het bleek een goede zet
om rivaal Joy 22 voor te blijven. Bij het tweede rak naar boei drie zag ook Joy
22 de lol in van het spinnakeren, waardoor ze op Kevin en Stefan inliepen.
Ook
wij besloten tijdens dit rak het spi uit te gooien met als doel het
gat naar de zes voorlopers nog ietwat te kunnen dichten. Ik zou de
spischoot aan stuurboordzijde begeleiden, maar had geen zeilhandschoenen aan,
waardoor het uitgooien van de spi iets te letterlijk gebeurde. Het gevolg: een
brandblaar en een half gehesen spi. ’t Jukt passeerde de Wild van Wind, Kevin tipte
Niels om onze spi nog een meter extra te hijsen en zette koers richting
haveningang, waarna ze als eerste finishte. De twee J’s in het deelnemersveld hebben
nu beide twee keer een eentje gevaren. Dat wordt spannend!
Als eerste finishen betekent ook dat er nog extra hand en
spandiensten verricht kunnen worden. Zo hielp Kevin Chanel met het neerhalen
van de val en nam Stefan plaats achter de bar. Ook vond ik het mooi dat de
opkomst van de après-sailing weer is toegenomen. Omdat ik de afgelopen twee
wedstrijden verzuimd had, zag ik ook nieuwe gezichten, en heb dus – na de bijna
aanvaring twee uur daarvoor - nader kennis gemaakt met Inge en haar
dochter. Ik vond het super stoer van haar dochter dat deze wedstrijd haar
tweede zeilervaring ever bleek te zijn. En dat met 15 knopen westenwind!
Onder het genot van koele drankjes, chipjes en nootjes, welke
door Maarten werden verzorgd, werd er als ‘vanouds’ ervaringen en verhalen met
elkaar gedeeld. Wil je ook jouw verhaal delen, maar dan middels een blog? Ook
dat is sportief ;) Laat dit dan even weten aan de wedstrijdcieh!
Gastblogger: Greetje Tops, bemanning Wild van Wind
De uitslag van deze wedstrijd:
De tussenstand: Na acht wedstrijden zien we in de
tussenstand dat Capricio nog steeds aan kop ligt met 42 punten. Er zijn nog
vier wedstrijden te gaan!