Een sportieve zeilwedstrijd!

De wedstrijd van vrijdag 23 juni was een sportieve zeilwedstrijd te noemen. Niet alleen was het hard werken, maar onderling was er ook een sportieve spirit gaande.

Zo hielp Loet ons uit de brand – dit keer figuurlijk! – door de plek van Jos aan de start- en finishlijn over te nemen. Samen met Mary werd de startprocedure op de seconde na nauwkeurig verzorgd. Vlak voor het vijf minuten signaal leek het voor de Smyling einde oefening, doordat de stalen fokkenval knapte. Chanel begon al af te tuigen, maar kreeg nog net op tijd de tip om haar spival te gebruiken. De Smyling glimlachte weer!

Het startsein was gekomen en daarmee worstelden de tien schepen zich door de fuik richting de Maas. Voor de Wild van Wind bleek de wind iets te wild om zich in het midden van dit gebeuren te begeven. Maar goed ook, want daarmee kon een aanvaring met Matrena en/of L’ Avinir bespaard blijven, doordat zij onverwacht overstag moesten. Wat er zich vooraan in het veld afspeelde? Daar kan nog een heel blog over geschreven worden (hint hint); ik schrijf dus vanuit mijn point of view.

Wel duidelijk was dat, eenmaal op de Maas, ’t Jukt aan kop lag. Na de eerste en tweede boeironding begon het geloof ik nog harder te jeuken bij Kevin en zijn bemanning, dus werd de spi gehesen; het bleek een goede zet om rivaal Joy 22 voor te blijven. Bij het tweede rak naar boei drie zag ook Joy 22 de lol in van het spinnakeren, waardoor ze op Kevin en Stefan inliepen.
Ook wij besloten tijdens dit rak het spi uit te gooien met als doel het gat naar de zes voorlopers nog ietwat te kunnen dichten. Ik zou de spischoot aan stuurboordzijde begeleiden, maar had geen zeilhandschoenen aan, waardoor het uitgooien van de spi iets te letterlijk gebeurde. Het gevolg: een brandblaar en een half gehesen spi. ’t Jukt passeerde de Wild van Wind, Kevin tipte Niels om onze spi nog een meter extra te hijsen en zette koers richting haveningang, waarna ze als eerste finishte. De twee J’s in het deelnemersveld hebben nu beide twee keer een eentje gevaren. Dat wordt spannend!

Als eerste finishen betekent ook dat er nog extra hand en spandiensten verricht kunnen worden. Zo hielp Kevin Chanel met het neerhalen van de val en nam Stefan plaats achter de bar. Ook vond ik het mooi dat de opkomst van de après-sailing weer is toegenomen. Omdat ik de afgelopen twee wedstrijden verzuimd had, zag ik ook nieuwe gezichten, en heb dus – na de bijna aanvaring twee uur daarvoor - nader kennis gemaakt met Inge en haar dochter. Ik vond het super stoer van haar dochter dat deze wedstrijd haar tweede zeilervaring ever bleek te zijn. En dat met 15 knopen westenwind!

Onder het genot van koele drankjes, chipjes en nootjes, welke door Maarten werden verzorgd, werd er als ‘vanouds’ ervaringen en verhalen met elkaar gedeeld. Wil je ook jouw verhaal delen, maar dan middels een blog? Ook dat is sportief ;) Laat dit dan even weten aan de wedstrijdcieh!

Gastblogger: Greetje Tops, bemanning Wild van Wind

De uitslag van deze wedstrijd:

De tussenstand: Na acht wedstrijden zien we in de tussenstand dat Capricio nog steeds aan kop ligt met 42 punten. Er zijn nog vier wedstrijden te gaan!